Türk yarışçılığının efsane ismi Cankardeşler, kazandığı toplam 8.711.900 TL ödül ile tüm zamanların en çok kazanan safkanı unvanını elde etti. Aynı zamanda yetiştiricisi Muzaffer Can'a da 2.176.675 TL kazandırarak büyük bir başarıya imza attı. Çim, kum, sentetik fark etmeksizin; ağır, sulu, ıslak ya da çamur pistlerde bile 33 grup yarış galibiyeti elde ederek adını tarihe altın harflerle yazdırdı. 2000 metre sentetik pist rekorunu 2.15.44 ile kıran Cankardeşler (Yalaz – Bedel.2) artık yarış hayatını noktaladı ve aygır olarak Türk atçılığına katkı sağlayacak.
Cankardeşler’in Yarış Kariyeri
Şampiyon Cankardeşler, yarış hayatına 12 Mayıs 2014’te Bursa Hipodromu’nda başladı. Jokeyi İsmail Dinar ile 1000 metre kum pistte 1.09.98’lik dereceyle büyük bir farkla kazandı. Ardından kazandığı Şartlı-4 ve Kısa Vadeli 6 yarışlarla birlikte ilk Açık 3 galibiyetini Karacabey Koşusu’nda elde etti.
Efsane Jokeylerle Zaferden Zafere
İstanbul’da katıldığı Grup 1 Çanakkale Zaferi Koşusu’nda Halis Karataş ile birinciliğe uzanarak jenerasyonunun en farklı atı olduğunu kanıtladı. Ancak zamanla performans dalgalanmaları yaşadı. Halis Karataş'la yollar ayrıldıktan sonra Selim Kaya ile efsane bir birliktelik başladı. Bu ikili birlikte:
-
8 Grup 3
-
2 Grup 2
-
4 Grup 1 yarış kazandı.
Ayrıca Kadir Tokaçoğlu ile de 12 Grup 3 ve 1 Grup 1 galibiyet elde ederek 17 yarışlık yenilmezlik serisi yakaladı.
Kariyerinin Son Dönemleri ve Emeklilik Kararı
2016'daki performans düşüşü ve 4 aylık aranın ardından Cankardeşler 2017’de tekrar form yakalasa da yıl ortasından itibaren istikrarını kaybetti. Bu süreçte bazı kanama iddiaları ve etik tartışmalar gündeme geldi. Ancak tüm bu olumsuzluklara rağmen yüreğiyle koşmaya devam etti.
Aygır Olarak Yeni Bir Başlangıç
Emeklilik kararı, sahibi Muharrem Can tarafından sosyal medyada duyuruldu. Bu karar, yarışseverlerde burukluk yaratırken aynı zamanda yeni şampiyonların habercisi oldu. Cankardeşler’in aygırlık kariyeri, hem genetik kalitesi hem de yarış karakteriyle büyük umutlar vadediyor.
Türk Atçılığına Mesaj
Dünyada yarış atları zirvedeyken emekli edilip aygır olarak değerlendirilirken, Türkiye’de bu süreç ne yazık ki yıpratıcı şekilde ilerliyor. Turbo’nun yaşadığı örnek hâlâ hafızalarda taze. Cankardeşler’in de benzer bir yıpranmışlıkla pistlere veda etmesi, atçılık kültürümüz üzerine düşündürücü bir tablo çiziyor. Umuyoruz ki gelecekte şampiyon atlar, zamanında onurlandırılır ve zirvede bırakmanın değeri anlaşılır.